www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Piątek 14 stycznia
Posyłam was jak owce między wilki (Mateusza 10:16).
Kiedy ktoś zaczyna głosić i utożsamiać się ze Świadkami Jehowy, może się spotkać ze sprzeciwem ze strony rodziny, znajomych i innych osób. Jak możesz nabierać odwagi? Przede wszystkim bądź przekonany, że Jezus dalej kieruje z nieba tą działalnością (Jana 16:33; Objawienie 14 wersety od 14 do 16). Poza tym umacniaj wiarę w to, że Jehowa spełni swoją obietnicę i się o ciebie zatroszczy (Mateusza 6 wersety od 32 do 34). Im silniejsza będzie twoja wiara, tym większą będziesz miał odwagę. Dowiodłeś wielkiej wiary, kiedy powiedziałeś rodzinie i znajomym, że zacząłeś studiować Biblię ze Świadkami Jehowy i chodzić na ich zebrania. Żeby dostosować życie do prawych zasad Jehowy, na pewno dokonałeś dużych zmian. To też wymagało wiary i odwagi. Dalej pielęgnuj odwagę, a przekonasz się, że „twój Bóg, Jehowa, jest z tobą wszędzie, dokądkolwiek idziesz” (Jozuego 1 wersety od 7 do 9).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 15 stycznia
Jehowa zapewnił mu wytchnienie (2 Kronik 14:6).
Piękny przykład mądrego działania i polegania na Jehowie dał król Asa. Służył Mu nie tylko w trudnych chwilach, ale też w czasie pokoju. Od początku jego serce „było w pełni oddane Jehowie” (1 Królów 15:14). Asa dowiódł oddania dla Jehowy między innymi w ten sposób, że wykorzenił z Judy fałszywy kult. Biblia mówi, że „usunął ołtarze cudzoziemskich bogów oraz święte wzniesienia, porozbijał święte słupy i pościnał święte pale” (2 Kronik 14:3,5). Nawet swoją babkę Maakę pozbawił wysokiej pozycji w królestwie, bo propagowała kult bożka (1 Królów 15 wersety od 11 do 13). Asa nie tylko usunął fałszywy kult. Umacniał też wielbienie Jehowy — pomagał mieszkańcom Judy, żeby do Niego wrócili. Jehowa pobłogosławił Asę i innych Izraelitów okresem pokoju, który trwał jakieś 10 lat (2 Kronik 14:1,4,6).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 16 stycznia
Tymoteuszu, strzeż tego, co ci powierzono (1 Tymoteusza 6:20).
To, co uważamy za cenne, często oddajemy pod czyjąś opiekę. Na przykład pieniądze składamy w banku. Oczekujemy, że będą tam bezpieczne — że się nie zgubią ani nie zostaną skradzione. Apostoł Paweł przypomniał Tymoteuszowi, że powierzono mu coś bardzo cennego — dokładną wiedzę o zamierzeniu Bożym co do ludzkości. Tymoteusz miał też zaszczyt ‛głosić słowo Boże’, ‛wykonywać zadanie ewangelizatora’ (2 Tymoteusza 4:2,5). Paweł zachęcał go, żeby tego wszystkiego strzegł. Nam również Jehowa powierzył cenne rzeczy. Życzliwie pozwolił nam zrozumieć prawdy ze swojego Słowa, Biblii. Są one bardzo cenne, bo wskazują, jak możemy dbać o bliskie relacje z Jehową i co może dać nam prawdziwe szczęście. Jeśli je akceptujemy i zgodnie z nimi żyjemy, to jesteśmy wolni od fałszywych nauk i nieczystych praktyk (1 Koryntian 6 wersety od 9 do 11).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 17 stycznia
Sami wiecie, jak działaliśmy na waszą rzecz (1 Tesaloniczan 1:5).
Zainteresowany powinien widzieć twój entuzjazm i słyszeć, że mówisz o prawdach biblijnych z przekonaniem. Przypuszczalnie twój zapał mu się udzieli. Jeśli to stosowne, opowiedz mu, jak zasady z Biblii pomogły tobie osobiście. Zrozumie wtedy, że Biblia zawiera praktyczne rady, z których również on może odnieść korzyść. Podczas studium powołuj się na przeżycia osób, które stawały przed podobnymi wyzwaniami jak zainteresowany i im sprostały. Jeżeli taka osoba jest w twoim zborze, mógłbyś zaprosić ją na studium. Dzięki temu zainteresowany przekona się o mądrości zasad biblijnych i będzie chciał stosować je w swoim życiu. Jeśli osoba studiująca Biblię jest w związku małżeńskim, to czy jej współmałżonek też bierze udział w studium? Jeżeli nie, zapytaj go, czy nie chciałby się przyłączyć. Poza tym zachęcaj zainteresowanego, żeby dzielił się zdobywaną wiedzą z rodziną i znajomymi (Jana 1 wersety od 40 do 45).

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 18 stycznia
Masz je wpajać swoim dzieciom (Powtórzonego Prawa 6:7).
Józef i Maria pomogli Jezusowi wyrosnąć na człowieka, który podobał się Bogu. Stosowali się do wskazówek, jakie dał On rodzicom (Powtórzonego Prawa 6:6,7). Sami bardzo kochali Jehowę i najważniejsze było dla nich to, żeby ich dzieci też rozwinęły w sobie taką miłość. Dbali o to, żeby cała ich rodzina trzymała się dobrych zwyczajów duchowych. Bez wątpienia co tydzień chodzili do synagogi w Nazarecie, a co roku wyruszali do Jerozolimy na obchody Paschy (Łukasza 2:41; 4:16). Podczas tych podróży zapewne uczyli Jezusa i jego rodzeństwo o historii ludu Jehowy. Może nawet zwiedzali po drodze miejsca wspomniane w natchnionych Pismach. W miarę jak rodzina się powiększała, trzymanie się tych zwyczajów musiało być dla nich coraz trudniejsze. Ale pomyśl, ile zyskali! Ponieważ stawiali wielbienie Jehowy na pierwszym miejscu, ich rodzina była silna duchowo.

ahmadeusz · Administrator

Środa 19 stycznia
‛Ezdrasz przygotował swoje serce, żeby badać Prawo Jehowy i uczyć zawartych w nim przepisów’ (Ezdrasza 7:10).
Jeśli zostałeś zaproszony na studium, byłoby dobrze, żebyś przygotował się do omawianego materiału. Dorin, pionier specjalny, mówi: „Bardzo sobie cenię, kiedy głosiciel, którego zapraszam na studium, się przygotuje. Może wtedy konstruktywnie się wypowiadać”. Poza tym zainteresowany prawdopodobnie zauważy, że ty też jesteś przygotowany, co będzie dla niego dobrym przykładem. Nawet jeśli nie jesteś w stanie przygotować się dokładnie, spróbuj przynajmniej wyłowić główne myśli. Ważną częścią studium jest modlitwa. Dlatego przemyśl wcześniej, co chciałbyś powiedzieć, jeśli zostaniesz o nią poproszony. Dzięki temu będzie ona bardziej treściwa (Psalm 141:2). Hanae z Japonii pamięta modlitwy siostry zapraszanej na jej studium. Opowiada: „Zauważyłam, że ma bliską więź z Jehową, i też tego zapragnęłam. A kiedy wspominała o mnie w modlitwie z imienia, czułam się kochana”.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 20 stycznia
Nie bój się! (...) Musisz również dać świadectwo w Rzymie (Dzieje 23:11).
Jezus zapewnił apostoła Pawła, że dotrze do Rzymu. Ale pewni Żydzi z Jerozolimy uknuli spisek na jego życie. Kiedy dowiedział się o tym rzymski dowódca wojskowy Klaudiusz Lizjasz, przyszedł Pawłowi z pomocą. Szybko wysłał go pod eskortą licznego oddziału żołnierzy do Cezarei. Tam namiestnik Feliks „nakazał trzymać go pod strażą w pałacu Heroda”. Paweł znalazł się więc poza zasięgiem swoich niedoszłych morderców (Dzieje 23 wersety od 12 do 35). Ale po pewnym czasie miejsce namiestnika Feliksa zajął Festus. „Chcąc zyskać przychylność Żydów”, zapytał on Pawła: „Czy chcesz iść do Jerozolimy i tam być sądzony w mojej obecności?”. Paweł wiedział, że w Jerozolimie prawdopodobnie zostanie zabity. Oświadczył więc: „Odwołuję się do Cezara!”. Festus zadecydował: „Odwołałeś się do Cezara, więc do Cezara pójdziesz”. Paweł miał się znaleźć w Rzymie — daleko od tych, którzy czyhali na jego życie (Dzieje 25 wersety od 6 do 12).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 21 stycznia
Bóg jest większy niż nasze serca (1 Jana 3:20).
Każdy z nas ma czasami poczucie winy (Rzymian 3:23). Niektórzy nie mogą zapomnieć tego, co robili przed poznaniem prawdy. Inni mają wyrzuty sumienia z powodu błędów, które popełnili już po chrzcie. Oczywiście chcemy robić to, co właściwe. Ale „wszyscy wielokrotnie grzeszymy” (Jakuba 3:2; Rzymian 7 wersety od 21 do 23). Chociaż poczucie winy nie jest przyjemne, może okazać się pożyteczne. Dlaczego? Bo może nas pobudzić do dokonania zmian i zdecydowanego wystrzegania się tych samych błędów (Hebrajczyków 12:12,13). Z drugiej strony mogłoby nas dręczyć nadmierne poczucie winy. Moglibyśmy mieć wyrzuty sumienia nawet wtedy, gdy okazaliśmy skruchę i Jehowa pokazał, że nam wybaczył. Takie nadmierne poczucie winy jest szkodliwe (Psalm 31:10; 38:3,4). Musimy z nim walczyć. Pomyśl, jak bardzo cieszyłby się Szatan, gdybyśmy sami spisali siebie na straty, chociaż Jehowa wcale tego nie zrobił! (por. 2 Koryntian 2 wersety od 5 do 7,11).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 22 stycznia
Doprawdy, na darmo dbałem o czystość serca i obmywałem ręce na znak niewinności (Psalm 73:13).
Pewien Lewita zaczął zazdrościć ludziom niegodziwym i aroganckim — nie tego, że pozwalali sobie na złe rzeczy, tylko ich pozornego dobrobytu (Psalm 73 wersety od 2 do 9 i 11 do 14). Wydawało mu się, że mają wszystko — bogactwo i wygodne, beztroskie życie. Ale kiedy spojrzał na sprawy z punktu widzenia Jehowy, wyleczył się z zazdrości i zniechęcenia. Odzyskał wtedy spokój i radość. Powiedział: „Mając Ciebie [Jehowo], nie pragnę niczego innego na ziemi” (Psalm 73:25). Nigdy nie zazdrośćmy ludziom niesłużącym Jehowie, którym pozornie dobrze się powodzi. Ich szczęście jest powierzchowne i tymczasowe (Kaznodziei 8:12,13). Gdybyśmy im zazdrościli, groziłoby nam zniechęcenie i duchowa ruina. Jeśli zauważymy u siebie oznaki takiej zazdrości, zróbmy to, co Lewita. Słuchajmy życzliwych rad Jehowy i spotykajmy się z tymi, którzy spełniają Jego wolę. Jeśli więź z Jehową jest dla nas cenniejsza niż wszystko inne, będziemy naprawdę szczęśliwi i pozostaniemy na drodze do „rzeczywistego życia” (1 Tymoteusza 6:19).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 23 stycznia
Jeśli nie wiemy, o co się pomodlić, gdy tego potrzebujemy, to sam duch ujmuje się za nami w związku z naszymi niewypowiedzianymi westchnieniami (Rzymian 8:26).
Kiedy modlisz się do Jehowy i zrzucasz na Niego swoje troski, wyrażaj Mu również wdzięczność. Nawet w szczególnie trudnych sytuacjach masz Mu za co dziękować. A co, jeśli czasami nie potrafisz ubrać w słowa targających tobą emocji? Pamiętaj, że Jehowa odpowiada nawet na zwykłe: „Pomóż mi, proszę!” (2 Kronik 18:31). Polegaj na mądrości Jehowy, a nie swojej własnej. Przenieśmy się myślami do VIII wieku przed naszą erą Mieszkańcom Judy groziło wtedy niebezpieczeństwo ze strony Asyryjczyków. Żeby nie dostać się pod ich jarzmo, w desperacji zwrócili się o pomoc do Egiptu (Izajasza 30:1,2). Jehowa ostrzegł ich, że buntownicze postępowanie sprowadzi na nich nieszczęście (Izajasza 30:7,12,13). Za pośrednictwem proroka Izajasza wskazał, co może im zapewnić prawdziwe bezpieczeństwo. Powiedział: „Zachowujcie spokój i okazujcie zaufanie — to będzie waszą siłą” (Izajasza 30:15b).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 24 stycznia
Usłyszałem liczbę tych, których opieczętowano: 144000 (Objawienie 7:4).
W nagrodę za wierność bracia Chrystusa będą razem z nim w niebie królami i kapłanami (Objawienie 20:6). Kiedy całe grono 144000 otrzyma tę nagrodę, wszyscy członkowie niebiańskiej rodziny Jehowy będą się bardzo cieszyć. Apostoł Jan zobaczył coś ekscytującego — „wielką rzeszę”, która wychodzi cało z Armagedonu. Ta druga grupa jest o wiele większa od pierwszej, a jej liczba nie jest ograniczona (Objawienie 7:9,10). Tworzący ją ludzie są „ubrani w białe długie szaty”, co wskazuje, że wystrzegają się „splamienia przez świat” Szatana i pozostają lojalni wobec Boga i Chrystusa (Jakuba 1:27). Wołają donośnym głosem, że wybawienie zawdzięczają Jehowie i Jezusowi, Barankowi Bożemu. Poza tym trzymają w rękach gałęzie palmowe, co oznacza, że z radością uznają Jezusa za Króla wyznaczonego przez Jehowę (por. Jana 12:12,13).

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 25 stycznia
Twoja pokora czyni mnie wielkim (2 Samuela 22:36).
Mężczyzna może stać się dobrą głową rodziny, jeśli będzie naśladował to, jak ze swojej władzy korzystają Jehowa i Jezus. Zastanówmy się na przykład nad Ich pokorą. Jehowa jest najmądrzejszą Osobą we wszechświecie. Mimo to chętnie wysłuchuje opinii swoich sług (Rodzaju 18:23,24,32). Chociaż jest doskonały, to nie wymaga doskonałości od tych, którzy Mu służą. Zamiast tego ich wspiera i pomaga im w wywiązywaniu się z ich zadań (Psalm 27:9; 113:6,7; Hebrajczyków 13:6). Król Dawid przyznał, że był w stanie dokonać wielkich rzeczy tylko dzięki pokorze Jehowy. Rozważmy teraz przykład Jezusa. Chociaż był dla swoich uczniów Panem i Mistrzem, to umył im nogi. Sam powiedział: „Dałem wam wzór, żebyście i wy robili to, co ja dla was zrobiłem” (Jana 13 wersety od 12 do 17). Chociaż miał wielką władzę, nie oczekiwał, że inni będą mu usługiwać. Przeciwnie, sam usługiwał innym (Mateusza 20:2 Cool

.

ahmadeusz · Administrator

Środa 26 stycznia
Chwałą młodych jest ich siła (Przysłów 20:29).
Młodzi bracia, macie dużo do zaoferowania. Wielu z was jest pełnych energii. Jesteście dla zboru prawdziwym skarbem. Być może wyczekujecie chwili, kiedy zostaniecie zamianowani na sług pomocniczych. Możecie jednak mieć wrażenie, że inni ciągle uważają was za zbyt młodych albo niedoświadczonych. Ale mimo młodego wieku już teraz możecie coś zrobić, żeby zdobyć zaufanie i szacunek braci i sióstr. Czy macie jakieś umiejętności, z których mogliby odnieść korzyść wasi współwyznawcy? Wielu z was na pewno tak. Niektóre starsze osoby cenią sobie, gdy ktoś pokaże im, jak korzystać z tabletu czy innego urządzenia elektronicznego podczas studium osobistego i zebrań. Wasza wiedza w tej dziedzinie może być dla nich wielką pomocą. Pamiętajcie, żeby wszystkim, co robicie, dawać swojemu niebiańskiemu Ojcu powody do dumy.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 27 stycznia
Każdy przecież poniesie swój własny ciężar (Galatów 6:5).
Nawet jeśli żona jest lepiej wykształcona od męża, to właśnie on odpowiada za organizowanie rodzinnego wielbienia i innych zajęć teokratycznych (Efezjan 6:4). I chociaż żona rozumie, że w wielbieniu Jehowy przewodzi mąż, to sama też jest odpowiedzialna za swój stan duchowy. Musi więc poświęcać czas na studium osobiste i rozmyślanie. Dzięki temu będzie zawsze kochać i szanować Jehowę, a także z radością podporządkowywać się mężowi. Żony, które podporządkowują się swoim mężom z miłości do Jehowy, są bardziej szczęśliwe niż te, które odrzucają ustanowioną przez Niego zasadę zwierzchnictwa. Dają też dobry przykład młodym mężczyznom i kobietom. Poza tym przyczyniają się do serdecznej atmosfery zarówno w rodzinie, jak i w zborze (Tytusa 2 wersety od 3 do 5).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 28 stycznia
Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was (Jakuba 4: Cool

.
Wspaniały przykład odwagi i wytrwałości dał apostoł Paweł. Czasami czuł się słaby. Był jednak w stanie wytrwale znosić próby, bo ufał Jehowie, a On dodawał mu niezbędnych sił (2 Koryntian 12 wersety od 8 do 10; Filipian 4:13). Tak samo może być z nami. Jeśli pokornie przyznajemy, że potrzebujemy pomocy Jehowy, On również nam doda sił i odwagi (Jakuba 4:10). Możemy być pewni, że próby, jakie przechodzimy, nie są karą od Jehowy. Uczeń Jakub zaznacza: „Niech nikt w czasie prób nie mówi: ‚To Bóg zsyła na mnie próby’. Bo ani Bóg nie może być poddawany próbie przez coś złego, ani też sam nikogo w ten sposób nie poddaje próbie” (Jakuba 1:13). Jeśli jesteśmy o tym przekonani, jeszcze bardziej zbliżamy się do naszego kochającego Ojca. Jehowa „się nie zmienia” (Jakuba 1:17). Wspierał w próbach pierwszych chrześcijan i dla nas będzie robił to samo. Gorąco proś Go o mądrość, wiarę i odwagę. On odpowie na twoje modlitwy.